In het hotel nemen
we een klein ontbijt. In de supermarkt kopen we nog wat eten voor onderweg. Dan
zetten we koers naar het noorden, naar Lee Vining. Op enkele kilometer van dit
dorpje ligt het Mono Lake, een groot meer dat gekarakteriseerd wordt door de
aanwezigheid van kalksteenformaties in het water en langs de oevers. Deze
torens worden tufa’s genoemd. Op de oevers zitten ook ontelbare zeer kleine
alkali flies, een van de weinige diersoorten die zich aan het zoute water van
het meer hebben aangepast. Na een korte wandeling rijden we terug naar Lee
Vining, van waaruit de Tioga Pass begint.
Onderweg hebben we
al enkele borden gezien met daarop ‘Highway 120 closed’, beneden aan de pas
staan opnieuw deze borden. Er is de voorbije dagen zoveel sneeuw gevallen dat
de pas al gesloten is, normaal sluit deze pas in november. Er zit dus niets
anders op dan verder naar het noorden te rijden, helemaal rond het Yosemite
park. Langs de kant van de weg zien we ook redelijk veel sneeuw liggen. De
andere passen die over de Sierra Nevada gaan zijn ook allemaal afgesloten. We
rijden uiteindelijk via de Hwy 88 en 49, en komen ook terug een stukje in
Nevada. Deze route is meer dan 300 km extra ten opzichte van de Tioga Pass. Het
laatste anderhalf uur rijden we in de gietende regen. Vlak voor het park
stoppen we nog bij BurgerKing. In het pikdonker komen we in Yosemite National
Park aan.
Hier moeten we het
hotel nog zoeken, dat was geen probleem, maar een parkeerplaats aan het hotel
vinden was geen sinecure. De volgende twee nachten zullen we in het Wawona
hotel slapen. Dit is een hotel dat bestaat uit zes afzonderlijke gebouwen in de
New England bouwstijl. Aan de receptie krijgen we instructies over de bruine
beren die in het park zitten. We zijn verplicht om alle eten, drank en koelbox
uit de auto te halen. Als beren deze opmerken breken ze zo uw auto open.
Normaal zijn deze beren zelfs mensenschuw, maar af en toe moet er toch een
afgeschoten worden omdat deze aan mensen gewoon is geraakt en men wil hier geen
risico mee lopen.
De hotelkamers zijn
zeer lawaaierig, je hoort elke voetstap of deur. Het hotel is al meer dan 100
jaar oud en de kamers zijn dan ook niet geïsoleerd.
Sneeuw
Sneeuw
Mono Lake
Mono Lake
Mono Lake
Mono Lake
Herfst
Sneeuw in de Sierra Nevada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten