Pagina's

woensdag 6 oktober 2010

Dag 18: Bishop - Wawona (Onderweg naar Yosemite)

Dag 18 – Woensdag 06/10: Onderweg naar Yosemite

In het hotel nemen we een klein ontbijt. In de supermarkt kopen we nog wat eten voor onderweg. Dan zetten we koers naar het noorden, naar Lee Vining. Op enkele kilometer van dit dorpje ligt het Mono Lake, een groot meer dat gekarakteriseerd wordt door de aanwezigheid van kalksteenformaties in het water en langs de oevers. Deze torens worden tufa’s genoemd. Op de oevers zitten ook ontelbare zeer kleine alkali flies, een van de weinige diersoorten die zich aan het zoute water van het meer hebben aangepast. Na een korte wandeling rijden we terug naar Lee Vining, van waaruit de Tioga Pass begint.

Onderweg hebben we al enkele borden gezien met daarop ‘Highway 120 closed’, beneden aan de pas staan opnieuw deze borden. Er is de voorbije dagen zoveel sneeuw gevallen dat de pas al gesloten is, normaal sluit deze pas in november. Er zit dus niets anders op dan verder naar het noorden te rijden, helemaal rond het Yosemite park. Langs de kant van de weg zien we ook redelijk veel sneeuw liggen. De andere passen die over de Sierra Nevada gaan zijn ook allemaal afgesloten. We rijden uiteindelijk via de Hwy 88 en 49, en komen ook terug een stukje in Nevada. Deze route is meer dan 300 km extra ten opzichte van de Tioga Pass. Het laatste anderhalf uur rijden we in de gietende regen. Vlak voor het park stoppen we nog bij BurgerKing. In het pikdonker komen we in Yosemite National Park aan.

Hier moeten we het hotel nog zoeken, dat was geen probleem, maar een parkeerplaats aan het hotel vinden was geen sinecure. De volgende twee nachten zullen we in het Wawona hotel slapen. Dit is een hotel dat bestaat uit zes afzonderlijke gebouwen in de New England bouwstijl. Aan de receptie krijgen we instructies over de bruine beren die in het park zitten. We zijn verplicht om alle eten, drank en koelbox uit de auto te halen. Als beren deze opmerken breken ze zo uw auto open. Normaal zijn deze beren zelfs mensenschuw, maar af en toe moet er toch een afgeschoten worden omdat deze aan mensen gewoon is geraakt en men wil hier geen risico mee lopen.

De hotelkamers zijn zeer lawaaierig, je hoort elke voetstap of deur. Het hotel is al meer dan 100 jaar oud en de kamers zijn dan ook niet geïsoleerd.

’s Morgens was het landschap bedekt met een dun sneeuwtapijt. Het was ook koud. De wegen die wij gebruikten lagen wel open. Hoger gelegen wegen zoals de Tioga Pass waren wel afgesloten. Hierdoor werden onze dagplannen gewijzigd. Wat een mooie rit over de hoogste bergpas van California moest worden, werd een omweg van meer dan 300 km extra langs lange saaie wegen. Het grootste del van de dag was het droog, tegen de avond viel de regen met bakken uit de lucht.

Sneeuw

Sneeuw

Mono Lake

Mono Lake

Mono Lake

Mono Lake

Herfst

Sneeuw in de Sierra Nevada

Geen opmerkingen:

Een reactie posten